Pagina Inhoud:
A. Wat gebeurt er met de ‘oude’ rode bloedcellen?
- Om het membraan flexibel te houden
- Actief membraantransport mogelijk maken
- Fe in ferroformaat houden (Fe2+). Anders wordt het ijzer ferri-formaat (Fe3+), waardoor de hemoglobine methemoglobine wordt (wat niet geschikt is voor zuurstofbinding).
3. De RBC-test:
Alle rode bloedcellen (7-10 micron breed) zullen op een of ander moment door de milt stromen. Maar de milt bestaat uit de smalste haarvaten (3 micron) van het lichaam!
Op de oude Olympische Spelen konden de Grieken al de milt verwijderen bij jonge atleten. Zonder milt zullen de rode bloedcellen langer leven en zullen er meer (en oudere) rode bloedcellen in de bloedsomloop zijn, waardoor het zuurstoftransport toeneemt en ze daardoor (nog) beter konden presteren!
Maar uiteindelijk zullen de RBC’s toch sterven. Maar nu, zonder milt, breken ze niet in de milt maar elders in het lichaam; in de haarvaten van de hersenen, het hart of in de spieren. Dit zal op termijn leiden tot een afname van de kwaliteit van deze organen. Deze jonge atleten stierven hierdoor te jong!
2.
Het ijzer (Fe) wordt opgeslagen en opgeslagen als ferritine (in allerlei cellen in het lichaam): Fe => Transferrine => Ferritine. (link: D.2.2. Erytrocytenproductie; paneel G)
Dit urobilinogeen wordt door het bloed opgenomen en:
- gaat terug naar de lever (om terug te gaan naar de gal, om een lus te maken)
- of uitgescheiden door de nieren (als urobiline)
- of via de ontlasting uitgescheiden (als stercobilin).
Wanneer iemand “geel” wordt, betekent dit dat er iets mis is met de verwerking van bilirubine. Dit is een zeer nuttig signaal omdat het laat zien dat er ergens in het lichaam iets pathologisch aan de hand is. Het werkt als een marker. Er zijn drie soorten geelzucht:
3. Hemolytische geelzucht:
Bij deze ziekte worden te veel rode bloedcellen vernietigd, waardoor het ‘vrije’ bilirubine toeneemt.
Dit kan te wijten zijn aan vergiftiging, een defect in de rode bloedcellen, niet-passende bloedtransfusie enz.
4. Hepatocellulaire geelzucht:
Wanneer de levercellen ziek zijn (zoals bij hepatitis), zullen ze de bilirubine niet kunnen conjugeren. Dat zal ook het indirecte (of vrije) bilirubine verhogen.
5. Obstructieve geelzucht:
Dit gebeurt wanneer de gal in de lever de darm niet bereikt vanwege obstructie van de galwegen (galstenen!) of cholestase (= geen galstroom). Dit zal leiden tot een toename van de geconjugeerde bilirubine in het bloed.
Omdat het in het laboratorium mogelijk is onderscheid te maken tussen het geconjugeerde en de vrije bilirubine in het bloed, is het mogelijk een idee te krijgen van de locatie of het type van de ziekte.
Daarom is het geelzucht verhaal in de geneeskunde zo nuttig om een diagnose te stellen.
Bij aanzienlijk bloedverlies in het lichaam gebeurt het volgende:
- veneuze (en arteriële) vernauwing
- vloeistofverschuiving in de haarvaten
- verhoogde productie van erytrocyten.
2.
Vaatvernauwing wordt veroorzaakt door het sympathische zenuwstelsel wanneer de bloeddruk te laag is. Omdat het grootste deel van het bloed zich in de aderen bevindt (reservoirfunctie), zal veneuze vernauwing het meest nuttig zijn, maar zal er ook arteriële constructie plaatsvinden. (Link: B.7.1. Cardiale shock.)
3. Vloeistofverschuiving in de haarvaten:
Misschien herinnert u zich het Starling-uitwisselingssysteem (B.5.3. De Capillairen). Daar bepaalde het verschil tussen de lokale bloeddruk en de oncotische druk hoeveel water er vanuit de haarvaten in de weefsels terechtkwam.
6. Verhoogde RBC-productie:
Dit wordt veroorzaakt door een toename van erytropoëtine, maar het duurt dagen tot weken voordat de normale waarden worden bereikt (de hematocriet zal dan geleidelijk stijgen) en vereist foliumzuur, vitamine B12 en ijzer
